Eve Jagger - Sexy Bastard: "Knox"

"Jest jeszcze seksowniejsza, niż zapamiętałem, w tej kusej sukience z czarnej skóry, która wygląda, jakby została uszyta specjalnie dla jej niebezpiecznie ponętnych kształtów. I ta czerwona szminka..."

Wiele kobiet lubi serię Sexy Bastard dlatego, że zawiera wiele śmiesznych sytuacji. Postać Rydera w pierwszej części "Hard" jest waleczna, czasem przerażająca, ale łagodzi ja Cassie, jego dziewczyna. "Cash" natomiast przepełniony jest miłością i humorem. Postać Savy dopełnia idealnie całość. W "Knoxie" znajdziecie trochę tajemniczości, humoru, jednak im więcej części tym jakoś całe napięcie znika. "Hard" miał "to coś", w "Cash" czegoś mi zabrakło, ale w "Knoxie" nie wiem co mogło pójść nie tak, po prostu czułam się znudzona. 

"Bez słowa chwytam ją za kark i przyciągam do siebie, by powoli i namiętnie pocałować. Wciąż kucamy a Shelby praktycznie na mnie pada, utrzymują ją tylko moje silne ramiona."

Knox to najbardziej łagodny samiec z całej paczki, którą do tej pory poznaliśmy. Był skupiony na swojej karierze, miał przelotne romanse. Nie skupiał się na planach klubów, w których jest udziałowcem. Kiedy spotyka cudowną nieznajomą na jakiś czas jego życie się zmienia. Nie wie kim ona jest, ale kiedy spotyka ją ze swoja paczką znajomych, wszystko staje się jasne. Złamał jedną z reguł ich grupy.

Postać Shelby jest dość ciekawa, jak i jej koleżanki wprowadzają do książek Eve Jagger humor i to właśnie dzięki nim są jakieś zwroty akcji w powieściach. Shelby wie czego chce i najważniejsze potrafi osiągnąć zamierzony cel. Dziewczyna na swoją odpowiedzialność trafia w dość nieciekawą sytuacje. Wybór pomiędzy bratem, a ukochanym?

"Próbuje oddychać, przetrawić wszystko, co chce mi powiedzieć. W pewnym sensie mam ochotę go nie słuchać, odseparować się od tego cierpienia. Nastroszyć igły i nie pozwolić, żeby moje serce zostało ponownie złamane."

Książka nie wywołała u mnie nie wiadomo jakiej fali emocji. Nie było w niej nic emocjonującego poza utrzymaniem tajemnicy. Jeśli już działa się jakaś akcja, to było jej na tyle mało, że nie zaskakiwała. Powieść nie ma na celu prowadzenia nas w stan zadumy, nie daje żadnych kwestii do przemyślenia. Jej zadaniem jest umilić nam czas, odprężyć i to właśnie robi. Czyta się ją szybko, nieskomplikowana fabuła nie wymaga od nas nie wiadomo jakich pokładów energii i skupienia. Jestem ciekawa czy w kolejnej części autorka nas zaskoczy, czy będzie coraz gorzej. Nie pozostaje nam nic innego, jak czekać na "Jacksona". 

Moja ocena 5/10

Anna Gołuch-Bidas 

Za możliwość przeczytania książki, dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu