„Z popiołów” to książka, na którą czekałam. W końcu miałam przyjemność sięgnąć po tą historię. Od pierwszych dni promocji słyszałam pełne podziwu oraz zachwytu słowa. Co prawda recenzja pojawia się prawie miesiąc po premierze, to i tak cieszę się, że miałam okazję zapoznać się z twórczością autorki. Bardzo precyzyjne opisy miejsc powodowały, że oczyma wyobraźni starałam się podążać za bohaterami.
„Ale czasami sama świadomość tego, że jakiś etap w życiu dobiega końca, wcale nie oznacza, że uda nam się rozpoznać coś nowego. Z doświadczenia wiem, że istnieją takie rozdziały, których nie da się tak po prostu zamknąć.”
„Babcia podbiegła do niego lekko i z wdziękiem, niczym młoda dziewczyna na spotkanie z ukochanym. To było trafne porównanie. Kochali się kiedyś wyjątkową miłością. Ale zawierucha zmiotła także to uczucie.”
